Na een wat mindere afsluiting van het oude jaar en een niet al te vrolijk begin van het nieuwe, is het er niet van gekomen om gezellige blogstukjes te schrijven. De enige visite waren de visites aan artsen, poli’s en röntgenafdelingen met high-tech MRI-apparaten. De volgende afspraak op de poli staat alweer gepland maar gelukkig was er ook weer tijd voor leuke dingen. Na ruim twee maanden zelf-opgelegd huisarrest (ik zag er uit zoals ik me voelde: zwaar klote) bijten we de spits af bij Annemarie en Martin. Ik pik even een foto (met toestemming) van haar blog want ik vind het een geweldig staaltje fotografie. Mijn eerste glaasje wijn na maanden. Maar ik deel het graag met Truffel.
Een heerlijk avondje uit bij lieve mensen. Zeker als ze ook van die leuke hondjes hebben. Whippetje erbij, schatje????
Na deze meer dan gelukte vuurproef, ga ik kort daarna enkele dagen achter elkaar de hort op. Naar Yvonne. Eigenlijk wil ik het nog een beetje rustig aan doen maar na half maart wordt het moelijker om bij Von te logeren want na 30 maart komt haar dochter met vriendlief tijdelijk bij mams wonen omdat hun appartementje sneller verkocht is dan gepland en ze nog geen nieuwe woning hebben gevonden. De logeerkamer staat al aardig vol met verhuisdozen maar mijn tien paar schoenen, drie jassen, zes jurkjes en dito broeken en shirtjes passen er nog wel bij.
We wandelen wat af. Gaan ook een paar uurtjes shoppen. Naar een wellness-spa voor een heerlijke massage, uit eten of ergens lekker thee, chocomel of een sapje drinken, en slurpen thuis liters thee met Milka en negerzoenen naar binnen. Omdat het zo’n prachtig weer is, besluiten we ook een dagje naar het strand te gaan. Ik heb Lady meegenomen zodat Wim het wat makkelijker heeft met de twee mannen. Wie weet welk strand, mag het roepen!!
Nog een kleine hint.
En voor degenen die nog geen enkel idee hebben.
We zijn in Scheveningen. Vanmorgen nog in Ingen, nu Scheve erbij!
Voordat ze met zijn allen het water inrennen, eerst maar even een foto van vier op een rij in droge toestand. Erg schoon zijn ze al niet meer!!
Ennnn, lossssssss. Lady in de pretstand.
Het water is aan de frisse kant maar met zo’n dikke bontjas valt het reuze mee. En door het rennen en spelen op het strand zijn ze zo weer droog zodat we geen verzopen zeehondjes in de auto hoeven te stoppen. Voor de whippets wacht na het rennen een warm jasje.
Zo heerlijk om die blije vrije hondjes te zien rennen.
Al snel komen er nieuwsgierige hondjes ons roedeltje bekijken maar die kunnen onze hondjes amper bijhouden als die het op een rennen zetten. Mijn cameraatje bakt er niet veel van met die snelheid, vandaar alleen de foto’s waarbij ze alweer bijna stilstaan.
Dan maar even met de gejutte strandparafernalia een paal versieren.
Een foto maken van de Afghaantjes. Omdat ze het waard zijn.
En een foto maken van Kiss. Maar waar is Kiss eigenlijk???
Ik zie haar nergens. Dan nog maar een foto van River aan zee.
Zelf nog maar een keertje op de foto. Leuk om naar huis te sturen.
Von weer.
En dan is eindelijk Kiss ook weer boven water. Waar was je nou?
Het is de hoogste tijd om terug te wandelen naar de boulevard want we hebben een beetje honger. We zouden wel een hele koe op kunnen eten. Of een stier. We kijken niet zo nauw.
Voor Riff hebben we al iets gevonden voor het geval er geen honden in het restaurant mogen ;) Aggossie. Sorry Riff, het was maar even voor de foto. Ja, je krijgt een lekker frietje onder tafel in het restaurant om het goed te maken. En een bak met water.
Lady krijgt een kluifje aangeboden van twee rare figuren in een kooitje. Maar ze snapt het niet helemaal. Ze blijft Von aankijken wat ze nou bedoelt met: pak het kluifje maar, Lady. Welk kluifje dan?
En dan is het eindelijk zover dat we een heerlijk bord eten voor onze neus hebben. Hondjes zijn uitgeteld. Alleen Jillz blijft over haar roedel waken (en eventueel gevallen eten opvangen!). De zon is inmiddels onder gegaan waardoor het –na een erg zonnige dag- wat frisjes begon te worden. Gelukkig brandt er een heerlijk haardvuur een stukje van ons vandaan. En er is een toilet :)
De dag erop vermaken we ons met de paardjes. Lieve Wolk en mooie Wonder. Kiss wil ook wel een paardensnoepje van me.
En poes Pippo vindt het heerlijk om geaaid te worden. Welk beestje nou niet? Ik geef er graag gehoor aan.
We maken nog een laatste wandeling in het dorp. En dan ga ik mijn hutkoffers weer inpakken om naar ons eigen dorp terug te gaan. We hadden nog zoveel op de planning staan om te doen maar er zitten te weinig uren in de dag. We gaan snel ons blonde kind weer herenigen met haar baasje.
Maar Riff is zo thuis bij ons, dat die al snel de plek bij Wim op schoot (of op Korols bank) inpikt. Lady blijft een stoere meid en vindt het al lang prima dat zij niet als schoothondje behandeld wordt.
Eind goed, al goed. Offe…toch niet? Euh, nee! We wisten dat Lady in maart loops moest worden en dan gaat ze uit logeren bij tante Yvonne die daar altijd heel erg naar uitkijkt. En wij hebben de rust met twee hete reuen (hotdogs) in huis. Het weerzien tussen Wim en Lady is van korte duur. Want met een stapel strings en wat andere persoonlijke spulletjes gaat de opeens loopsgeworden Lady weer terug in de auto richting Ingen. Die vindt het allemaal best. Ze is kind aan huis daar. Baasje heeft het er wat moeilijker mee. Enkele dagen zonder zijn blonde kind is tot daar aan toe. Maar nu meteen weer weg na enkele dagen missen? Ruilen tegen Riff zoals bij Jouw vrouw, mijn vrouw? Riff gaat ook mee en laat de mannen (en mij) een beetje beduusd achter. We hoopten dat het nog een paar weken zou duren maar de natuur trekt zijn eigen plan. En eens, ooit, komt ze weer thuis. Tot die tijd moeten we het doen met de foto’s!